Felga aluminiowa
Felga aluminiowa (popularnie „alufelga”) to obręcz wykonana z lekkich stopów aluminium lub magnezu. Ceniona jest za niską masę, atrakcyjny wygląd i lepsze właściwości jezdne.
Felga aluminiowa (popularnie „alufelga”) to obręcz wykonana z lekkich stopów aluminium lub magnezu. Ceniona jest za niską masę, atrakcyjny wygląd i lepsze właściwości jezdne.
Felga stalowa to obręcz wykonana ze stali. Stosowana jest głównie w samochodach osobowych i dostawczych. Charakteryzuje się dużą wytrzymałością, prostą konstrukcją i niższym kosztem produkcji w porównaniu do felg aluminiowych.
ETRTO (European Tyre and Rim Technical Organisation) to Europejska Organizacja Techniczna ds. Opon i Felg, która opracowuje i standaryzuje wymiary, oznaczenia oraz wymagania techniczne dotyczące opon i felg w Europie.
Elastomery w oponach to polimerowe materiały o właściwościach elastycznych i sprężystych, które stanowią podstawowy składnik mieszanek gumowych. Dzięki swojej strukturze pozwalają oponie zachować sprężystość, odporność na odkształcenia i trwałość w różnych warunkach temperatury.
Dopuszczalne obciążenie osi to maksymalna masa, jaką może przenieść jedna oś pojazdu bez ryzyka uszkodzenia opon, zawieszenia i elementów nośnych.
Dystanse kół to metalowe pierścienie montowane między piastą a felgą w celu zwiększenia odległości koła od zawieszenia pojazdu (efektywne zmniejszenie wartości ET).
Czoło bieżnika to wierzchnia część bieżnika opony, która bezpośrednio styka się z nawierzchnią drogi. Składa się z rowków, lameli i bloków, które odpowiadają za kluczowe funkcje opony.
Ciśnienie robocze to wartość ciśnienia powietrza, przy którym opona pracuje optymalnie podczas normalnej eksploatacji pojazdu. Jest określane przez producenta pojazdu i opony, uwzględniając maksymalne obciążenie oraz warunki jazdy.
Bead Filler (z ang. wypełniacz stopki) to element konstrukcyjny opony, znajdujący się między drutówką (stopką) a karkasem. Wykonany jest z twardej mieszanki gumowej i pełni kluczową rolę w usztywnieniu dolnej części opony.
Aquaplaning boczny to zjawisko utraty przyczepności opony w wyniku nagromadzenia wody pod bieżnikiem podczas pokonywania zakrętu. W przeciwieństwie do klasycznego aquaplaningu (przy jeździe na wprost), w tym przypadku poślizg następuje poprzecznie do kierunku jazdy, co prowadzi do utraty panowania nad pojazdem.